چرا ما با این همه منابع این وضع را داریم؟

سوالی که بسیاری از افراد مطرح می کنند و به نظر من سوالی اشتباه و بیجاست. چرا ما با این همه منابع این وضع را داریم؟

آیا وجود منابع دلیلی بر وضعیت خوب و درست مردم است؟ آیا نبود منابع دلیلی بر بدبختی ملت می شود؟

قطعا جواب منفی است.

بسیاری از کشورها بدون وجود منابع عظیم همانند ما، وضع معیشتی بسیار بسیار بهتری دارند و برخی نیز با وجود داشتن منابعی عظیم همانند ما، مانند ما در فلاکت زندگی می کنند.

ولی چرا؟

به نظرم بطور کلی سوال اشتباه است و هیچ ربطی بین منابع و وضع معیشتی و پیشرفت وجود ندارد.

آنچه در راستای پیشرفت یک کشور و به تبع آن بهبود وضعیت آن ملت موثر است، قطعا فقط و فقط سطح فکر آن جامعه است و فقط با داشتن اکثریتی فهیم می توان به داشته هایی بیشتر رسید. ولی همانطورکه می دانیم رشد جامعه نیز در گرو داشتن سیستمهای تربیتی و پرورشی و به نوعی سیستمهای خوب و کامل است. بنابراین عامل مهم دیگر خواستن است. یعنی ملتی که بخواهند رشد فکری داشته باشند آنگاه کم کم به بهبود سیستمها اقدام می کنند و لذا بهبود پله ای سیستم باعث بهبود پله ای فکری افراد جامعه می شود. این توازن مرحله به مرحله باعث پیشرفت جامعه می شود و قطعا آنگاه بدون در نظر گرفتن منابع، آن جامعه رشد خواهد کرد. 

البته داشتن منابع در کنار جامعه ای فهیم، باعث رشد سریع خواهد شد