راستش جدیدا خیلی از افراد را می بینم که قصد انجام کارهایی را در ذهن می پرورانند و بعضا حتی قدم هایی نیز بر می دارند. رسیدن به آرزوها برای همه مهم است و هر کسی یه سری چیزها را بعنوان آمال خود در نظر داره. ولی اینکه چقدر در آن جهت تلاش می کنه و چقدر در آن راستا قدم بر میدارد مهمتر است.
در حقیقت در دنیای امروزه به دلیل تنوع تخصص ها و اینکه افراد مختلف با روحیات متفاوت و تخصص های گوناگون به فکر ایجاد و تحول هستند لذا نمی توان فضایی بکر را پیدا کرد. قطعا در هر مسیری که پا بگذارید افرادی قبل از شما رفته اند و طی طریق کرده اند. اما آیا باید پشیمان شویم و نا امید؟! هرگز
خبر خوش این است که بسیاری از افراد پس از چندین قدم واپس زده می شوند. زیرا امید به رسیدن سریع به آرزوها و عدم پشتکار بلای این افراد است.
قطعا و بدون شک افراد بسیاری ایده هایی ناب در سر دارند ولی برای پرورش این ایده ها مسیر را نمی شناسند و تصور می کنند که به سادگی ایده را به عمل تبدیل خواهند کرد.
جواب سوال اینکه آیا من می توانم موفق باشم؟ این است: آری شود ولی به خون جگر شود